Ik heb zo'n boek gelezen. Ik was 13 en mijn moeder had hem in haar collectie. Het is een oud boek, voor het eerst in Nederland gepubliceerd in de jaren '70, en dat kon je ook aan de kaft zien. Ik weet nog dat ik eerst dacht "moet ik dit echt lezen?!" want de kaft pakte me niet, omdat het er zo "ouderwets" uitzag.
Toch ben ik blij dat ik hem heb gelezen. Het gaat over een meisje van 15, waar eerst niks mee aan de hand is, totdat ze LSD ontdekt op een feestje. Ze word daar verslaafd aan tot aan de dood aan toe. Ik weet nog dat ik toen ik het boek had uitgelezen op de achterste bladzijde iets in deze trant las:
Nadat haar ouders Alice dood hadden aangetroffen in haar kamer, en haar dagboeken hadden gelezen, besloten ze om dit uit te geven. Dit zijn de oorspronkelijke geschriften, waarvan wij enkel de namen hebben veranderd.Deze tekst (hij stond er niet precies zo, het is jaren geleden, ik kan me alleen nog herinneren dat het haar echte verslagen waren) heeft er voor gezorgd dat ik nadat ik het boek heb uitgelezen, tranen met tuiten heb gehuild. Gewoon omdat het me zo aangreep. En nog steeds, 7 jaar later, als ik aan dat boek denk, denk ik aan drugs, en de negatieve dingen ervan, denk ik aan dat meisje, en aan haar ouders die ondanks alles wat ze hebben geprobeerd, niet tot hun dochter konden doordringen.
Het boek waar ik het over heb heet: De onkruid en de bloem, is in 1971 voor het eerst in Nederland uitgegeven en telt 169 bladzijdes. Het is in dagboekschrift geschreven, wat wil zeggen dat je echt het idee hebt dat je in een dagboek van een ander leest. Ze hebben het boek een psychologische thriller genre gegeven. Opzich klopt dit wel, maar ik zou er wel aan toevoegen dat het waargebeurd is. En vind dan ook dat nu nog steeds tieners dit gelezen moéten hebben, gewoon vanwege de impact van zo'n boek.
Hebben jullie zelf nog boeken waarvan jij vind dat die gelezen moeten worden?
X, LiesReads
Geen opmerkingen:
Een reactie posten